 АРМИНФОЦЕНТР: Армения была одним из древнейших центров астрономии, об этом свидетельствуют исследования в армянском мегалитическом комплексе Караундж, заявил на пресс-конференции в Ереване главный научный советник экспедиции программы Оксфордского университета «Камни и звезды» Вачаган Ваградян.
Ученые при сравнении комплекса Караундж и мегалитического сооружения Стоунхендж пришли к выводу, что Караундж древнее британского комплекса. «Скорее всего Караунджу больше 7500 лет»,- отметил Ваградян, подчеркнув, что ученые нашли много сходств между армянским и британским комплексами, что свидетельствует о культурной и научной общности двух народов.
Он также сообщил, что ученые Оксфордского университета заинтересованы в проведении совместных исследований комплекса Караундж и с этой целью через неделю группа британских специалистов прибудет в Армению. «Мы должны сделать все, чтобы показать миру вклад армянского народа в развитие всемирной цивилизации»,- отметил ученый, цитируя знаменитого археолога, открывшего Трою, Генри Шлимана:
«Трагедия Европы состоит в том, что ее цивилизация базируется не на армянской, а на греческой культуре». Вачаган Ваградян добавил, что восстановление и превращение Караунджа в известный туристический центр привлечет в Армению десятки тысяч туристов из всех концов света
"Необъяснимые сооружения" - один из сюжетов (сезон 02 серия 08) документального цикла "Древние Пришельцы".
Довольно спорные выводы делают авторы фильма ("...если в кране нет воды...") - пришельцы, инопланетяне и т.д.и т.п.
НО видеоматериалы, показывающие Гёбекли-Тепе, Караундж (Зорац-Карер), Карнак - поистине УНИКАЛЬНЫ !!!
Источник: Youtube.com
     
Древние Пришельцы Необъяснимые сооружения Ancient Aliens Unexplained Structures Гёбекли-Тепе Караундж Карнак Göbekli Tepe Cаrnас Carahunge Зорац-Карер Zorats Karer
Քարահունջ - CARAHUNGE - КАРАУНДЖ
Երևանից 200կմ հեռավորության վրա, Սիսիան քաղաքի մոտ գտնվում է նախապատմական մի հսկա մոնումենտ, որն առաջին հերթին բացառիկ է նրանով, որ միմիայն այնտեղ կարելի է միաժամանակ տեսնել մենհիրներ, դոլմեներ, կրոմլեխ, կուռգաներ և կիկլոպյան ամրոցի մնացորդներ:
Հուշարձանի մասին առաջին գրավոր հիշատակությունը արել է պատմիչ Ստեփանոս Օրբելյանը (13-14-րդ դդ.): Ըստ այդ հիշատակության` հուշարձանի անունը Քարունջ (Քարահունջ) է: 18-19-րդ դարերում հուշարձանը ստացել է «Զորաց Քարեր» անունը (գրաբարում «զօր» նշանակում է «օր», այսինքն` օրերի քարեր, օրացույց քարեր):
Հնագիտական պեղումներ կատարվել են միայն հուշարձանի հարակից դամբարաններում` Մ. Հասրաթյանի, Օ. Խնկիկյանի կողմից: Պեղումների ընթացքում հայտնաբերվել են բրոնզե զարդեր, հայելիներ, կավե տարատեսակ իրեր, այլ առարկաներ: Պեղումների արդյունքում դամբարանները թվագրվել են 3-2 հազարամյակներին:
Բայց հուշարձանի գլխավոր առանձնահատկություն հանդիսացող մենհիրները (ուղահայաց կանգնեցված քարերը) և նրանց շրջակայքը չեն պեղվել:
Հուշարձանում կա 0,5-3 մետր բարձրության, մինչև 10 տոննա կշիռ ունեցուղ 222 մենհիր, որոնցից 84-ն իրենց վերին մասում ունեն 4-5սմ տրամագծով անցքեր:
Որոշ հնագետներ գտնում են, որ անցքերը բացվել են, որպեսզի քարերը տեղափոխելու ժամանակ դրանցից պարաններ կապեին և քաշեին, սակայն դա անհնար է, որովհետև անցքերն արված են քարերի վերին մասում և, եթե դրանցից քաշեին` անցքի մասը կջարդվեր: Կան քարեր, որոնց անցքերը կիսատ են բացված: Դա վկայում է այն մասին, որ քարերը տեղափոխվել, տեղադրվել են և հետո դրանց վրա անցքեր են բացվել: Որոշ «հայ հանճարեղ» հնագետներ էլ կարծիք են հայտնել, որ այդ անցքերից ձիեր են կապել. դա բացարձակ հիմարություն է:
Հուշարձանի աստղագիտական նշանակության մասին առաջինը ենթադրություն է արել Օնիկ Խնկիկյանը, 1984թ.-ին:
1994, 1995, 1996, 1997, 1999, 2001 թվականերին Հայաստանի Հանրապետության Գիտությունների Ազգային Ակադեմիայի (ԳԱԱ) ակադեմիկոս Պարիս Հերունին իր անձնական միջոցներով կազմակերպել է գիտարշավներ, որոնց ընթացքում կազմվել է հուշարձանի մանրամասն տոպոգրաֆիական քարտեզը, չափվել է Քարահունջի աշխարհագրական դիրքը (լայնությունը` 39*34, երկայնությունը` 46*01, ծովի մակարդակից բարձրությունը` 1770մ), տեղանքի մագնիսական շեղման անկյունը, հորիզոնին գտնվող լեռնաշղթաների անկյունային բարձրություներy` 360* ազիմուտների համար, չափվել են քարերի բոլոր անցքերի ուղղվածությունները, ազիմուտի և տեղի անկյունները, կատարվել են նաև այլ չափումներ: Կազմվել է 222 մենհիրների լիակատար կատալոգ` քարերի չափերի ու վիճակի մասին նկարագրությամբ: Կատարվել է արևի և լուսնի ծագելու, մայր մտնելու և կուլմինացիայի ֆոտոֆիքսում:
Քարահունջ աստղադիտարանը բաղկացած է հետևյալ մասերից. կենտրոնական շրջան, հյուսիսային թև, հարավային թև, հյուսիս-արևելյան քարուղի, լարագիծ, որը հատում է շրջանը, նաև` առանձին կանգնած քարեր:
Կենտրոնական շրջանը կազմված է 40 քարից (կենտրոնական շրջանի քարերն անցքեր չունեն): Շրջանի կենտրոնում գտնվում է 7x5 քառակուսիմետր չափերով (նույն չափերը ունի Գառնու տաճարը) գետնափոր կառույց, որը ծառայել է, որպես տաճար կամ պաշտամունքային դամբարան:
Հյուսիսային թևը ձգվում է կենտրոնական շրջանից դեպի հյուսիս: Այն բաղկացած է 80 քարից, որոնցից 49 ունեն անցքեր: Թևի երկարությունը 136 մետր է:
Հարավային թևը ձգվում է կենտրոնական շրջանից դեպի հարավ: Այն բաղկացած է 70 քարից, որոնցից 26 ունեն անցքեր: Թևի երկարությունը 115 մետր է:
Հյուսիս-արևմտյան քարուղին ձգվում է կենտրոնական շրջանից և ուղղված է արևի ծագման կետին` ամառային արևադարձի օրը (նույն կետին նայող քարուղի կա նաև Անգլիայի Սթոունհենջում): Քարուղին բաղկացած է 8 քարից, որոնցից 2 ունեն անցքեր, երկարությունը 36 մետր է:
Լարագիծը հատում է կենտրոնական շրջանը և` որպես հյուսիսային թևի շարունակություն, միացնում այն հարավային թևին: Լարագիծը բաղկացած է 20 քարից, որոնցից 6 ունեն անցքեր:
Կան նաև 5 առանձին կանգնած քարեր, որոնցից 1 ունի անցք: Հնարավոր է, որ առանձին կանգնած քարը, ինչպես Սթոունհենջի կրկնաքարերը, օգտագործվել են որպես նշանառության հատիկ:
Ակադեմիկոս Հերունին հայտնաբերել է բազմաթիվ քարե աստղագիտական գործիքներ:
Կա 17 քար` արևը դիտելու համար, ներառյալ արեւածագի #65,161,187 քարերը` ամառային արևադարձը դիտելու համար, #97,98,100 քարերը` ձմեռային արևադարձը դիտելու համար, արևամուտի #52,99 քարերը` ամառային արևադարձը դիտելու համար, #108,169,177 քարերը ձմեռային` արևադարձը դիտելու համար, #40,55,63,64,67,79 քարերը` գարնան և աշնան գիշերահավասարի օրերին արևածագի ու արևամուտի պահը դիտելու համար: Կա 14 քար` լուսինը դիտելու համար:
Ակադեմիկոս Հերունին Քարահունջի տարիքը հաշվել է 4 իրարից անկախ աստղագիտական մեթոդներով`
1. Արևի և լուսնի ծագելու ու մայր մտնելու ազիմուտների տեղաշարժով,
2. Աստղերի անցնելը զենիթի կետով,
3. Աստղերի ծագելու ու մայր մտնելու ազիմուտով,
4. Աստղերի կուլմինացիաների բարձրությունով:
Բոլոր մեթոդներով հաշվելու դեպքում էլ Պ. Հերունին ստացել է գրեթե նույն տարիքը` 7500 տարի մեզնից առաջ:
Քարահունջի տարիքը հաշվել է նաև Եվրասիական Աստղագիտական Միության նախագահ Ն. Գ. Բոչկարյովը, որը մասնակցել է 2001 թվականին ակադեմիկոս Հերունու կազմակերպած գիտարշավին: Ըստ Պրոֆեսոր Բոչկարյովի հաշվարկների` Քարահունջը 7000-8000 տարեկան է:
1999 թ-ի փետրվարին ակադեմիկոս Հերունին Քարահունջի վերաբերյալ իր բոլոր ուսումնասիրություններն ուղարկել է հնագույն մոնումենտների աստղագիտական մեթոդներով թվագրման խոշորագույն մասնագետ Ջ. Ս. Հոուկինսին: Պրոֆեսոր Հոուկինսը ստուգել է հայ ակադեմիկոսի կատարած հաշվարկները և համաձայնել դրանց հետ` շեշտելով, որ Քարահունջը շատ նմանություններ ունի Անգլիայի Սթոունհենջի և Իռլանդիայի Քալենիշի հետ:
1994թ-ի գիտարշավի ժամանակ Քարահունջում հայտնաբերվեց 3 քարից կազմված մի աստղագիտական գործիք, որը մինչ այսօր կատարում է իր ֆունկցիան: Գործիքը բաղկացած է #60,62,63 քարից: #60,62 քարերի անցքերn ունեն տարբեր անկյուններ, բայց նրանց 2-ի միջից էլ երևում է #63 քարի գագաթը: Վերջինիս գագաթն այնպես է տաշված, որ #62 քարի անցքից գագաթը դիտելու դեպքում ամբողջ տարվա մեջ միայն գիշերահավասարի օրը` մարտի 21-ին, ուղիղ կեսօրին, հնարավոր է տեսնել արևը: Հետաքրքիր է նաև, որ #62 քարի անցքի ուղղվածությունը դեպի #63 քարի գագաթ կազմում է 39,5 աստիճան անկյան ուղղահայացի նկատմամբ, այսինքն` նունքան, որքան տեղի աշխարհագրական լայնությունը:
Այսպիսով, այս գործիքի միջոցով հնարավոր է եղել (30” ճշտությամբ) չափել տեղի աշխարհագրական լայնությունը նաև 2 վայրկյան ճշտությամբ մարտի 21-ին (տարվա իրական սկիզբը): Այս, ինչպես նաև այլ գործիքներ, Քարահունջում վկայում են այն մասին, որ միջնադարյան Եվրոպայից շատ հազարամյակներ առաջ Հայաստանում իմացել են, որ տարին բաղկացած է 365+0,25 օրից, նաև` երկրի գնդաձևության մասին:
Հնարավոր է, որ #63 քարն օգտագործվել է նաև որպես օրացույց, արեգակնային ժամացույց:
«Քարահունջ» նշանակում է «խոսող քարեր» (հունջ-հնչյուն): Քարահունջի անունից են ծագում Անգլիայի «Սթոունհենջ», Ֆրանսիայի «Քարնակ», Իռլանդիայի «Քալենիշ» անունները (բոլորն էլ հնագույն երկնադիտարաններ են, Քարահունջից տարիքով ավելի փոքր): Հնագույն անգլո-սաքսոնական ժամանակագրության գրքում (8-րդ դար) գրված է` «Անգլիայի (Բրիտանիայի) առաջին բնակիչները բրիտներն են, որոնք եկան Արմենիայից»:
Շատ հետաքրքիր է, որ Անգլիայի Սթոունհենջից մինչևԵգիպտական բուրգեր և մինչև Քարահունջ գրեթե նույն հեռավորությունն է:
Մաթեմատիկոս Վաչագան Վահրադյանը հայտնաբերել է, որ Քարահունջի քարերի դասավորվածությունը կրկնում է կարապի (անգղի) համաստեղության աստղերի դասավորվածությանը: Նույնատիպ թևերի բացվածք ունի Արևմտյան Հայաստանում` Պորտասարում (Գյոբեգլի Թեպե), հայտնաբերված նախապատմական աստղադիտարանի քանդակներից մեկի վրա պատկերված անգղը:
Քարահունջից մոտ 25 կիլոմետր հեռու, ծովի մակարդակից մոտ 3500 մետր բարձրության վրա կա հրաբխային լիճ, որի ափին կան բազմաթիվ ժայռապատկերներ` հիմնականում կենդանիներ, կենցաղի և որսի տեսարաներ, բայց այնտեղ կա նաև մի պատկեր, որտեղ պատկերված են տղամարդ, կին, ծառ` վրան պտուղ, և օձ: Կինը բռնել է պտուղը:
Գուրգեն Վարդանյան
carahunge@mail.ru
www.carahunge.com
www.uxhtasar.com
374-98-307030
091-415540
НОВОСТИ ПО ТЕМЕ:
1. КАРАУНДЖ - ДРЕВНЕЙШИЙ МЕГАЛИТИЧЕСКИЙ КОМПЛЕКС
2. CARAHUNGE / КАРАУНДЖ
3. КАРАУНДЖ (Документальный фильм)
4. Карахундж: Зорац карер - загадка или реальность?
5. "ТРАГЕДИЯ ЕВРОПЫ В ТОМ, ЧТО ЕЁ ЦИВИЛИЗАЦИЯ БАЗИРУЕТСЯ НЕ НА АРМЯНСКОЙ КУЛЬТУРЕ" - Генрих Шлиман
Источник: k4500.com
|
