 АРМИНФОЦЕНТР: Редакционная статья "УХТ АРАРАТИ": <<...ՍՊԱՆՈՒԹՅԱՆԸ ՎԱՂԵՄԻՈՒԹՅԱՆ ԺԱՄԿԵՏ ՉԻ ԿՊՉՈՒՄ>> К убийству срок давности неприемлем. на армянском языке. Часть 3
Պարույր Սեւակ, <<Եռաձայն պատարագ>>, 1965 թ., փետրվար, Երեւան Ցեղասպանության ժխտողականությունը հանցագործություն է
Շարունակություն, մաս 3 2. Սենատի օրինագիծը եւ թուրքական սպառնալիքները:
<<Հավաքական ժխտողականությունը շատ ավելի վտանգավոր է եւ շատ ավելի անընդունելի է, քան ժխտողականությունն անհատական մակարդակում>>. Ֆրանսիայի Հանրապետության Նախագահ Նիկոլա Սարկոզի /Tert.am, 06.10.2011/
Հետաքրքիր ժամանակաշրջան է արձանագրելու բոլոր այն անհատների եւ կազմակերպությունների անունները, որոնք դեմ են Ֆրանսիայի Սենատի օրինագծին, այսինքն դեմ են, որ մարդկության զարգացման պատմությունը ընթանա նոր ճանապարհովª բռնություններից ու ցեղասպանություններից ձերբազատման, խաղաղության ու խաղաղ համակեցության, առաջընթացի ու զարգացման ճանապարհով:
Ֆրանսիայի նախագահի եւ Ֆրանսիայի Սենատի նախաձեռնությունը համամարդկային նշանակության նախաձեռնություն է, եւ այդ իմաստով օրինագիծն ավելի կարեւոր է, քան միայն որպես հայկական օրինագիծ:
Բոլոր ժամանակաշրջաններում թուրքական քաղաքական հռետորաբանության մեջ մշտապես կարեւոր տեղ են զբաղեցրել սպառնալիքներն ու ահաբեկումները: Դրանք նախկինում ուղղված էին հայերի դեմ, հույների դեմ, հետագայում քրդերի եւ այդպես շարունակ: Այսօր դրանք ուղղված են Ֆրանսիային, Ֆրանսիայի իշխանություններին, Ֆրանսիայի Սենատի պատգամավորներին եւ օրինագծի հեղինակ` պատգամավոր Վալերի Բուայեին:
Պատահական չէ, որ դրանք վրդովվեցրել են Ֆրանսիայի քաղաքական շրջանակներին:
Բուշ Դյու Ռոնից պատգամավոր Վալերի Բուայեն ոստիկանությունում նշել է. <<Ես այլեւս այդպես չեմ կարող: Այդ գրոհները խղճուկ են... Այն, ինչ ես ապրում եմ այս վերջին օրերին, Ֆրանսիայի ծագումով հայ քաղաքացիներն արդեն ապրում են մի քանի տարի>>:
Արմատական ձախ կուսակցության (PRG) նախագահ Ժան Միշել Բելեն ասել է. <<Ես չեմ կիսում տիկին Բուայեի քաղաքական համոզմունքները, սակայն դատապարտում եմ սպառնալիքներն ու ահաբեկումը>>: /News.am,
28.12.2011/
Ֆրանսիայի նախկին նախարար եւ <<Միություն հանուն ժողովրդական շարժման>> նախագահական կուսակցության անդամ, պատգամավոր Պատրիկ Դեւեջյանը դեկտեմբերի 27-ին France Inter ռադիոկայանի եթերում` հիշատակելով Իսրայելին, Կիպրոսին, Հունաստանին նկատել է. <<Ես հաշվել եմ, որ Թուրքիան մեկ տարուց էլ պակաս ժամկետում սպառնացել է ավելի քան 7 երկրների>>: /News.am, 27.12.2011/
Սակայն, ամբողջովին անընդունելի են թուրքական սպառնալիքներն ու ահաբեկումները, դրանց ժամանակները վաղուց անցել են եւ դա, առաջին հերթին, պետք է գիտակցեին ներկայի թուրքական քաղաքական վերնախավի ներկայացուցիչները:
Անհերքելի իրողություն է, որ Ֆրանսիայի Սենատի պատգամավոր Վալերի Բուայեն ոչ միայն հայերի, այլեւ ողջ առաջադեմ մարդկության, կազմակերպությունների եւ պետությունների պաշտպանությունն ունի, որովհետեւ նրա դավանած գաղափարները, համամարդկային գաղափարներ ու արժեքներ են եւ հենց դրանցով էլ անգնահատելի են ու արժեքավոր:
3. Ջեմիլ Չիչեքը, ԱՍԱԼԱ-ն ու ՔԲԿ-ն:
<<Քանզի անհրաժեշտ է օրենքի իշխանությամբ պաշտպանել մարդու իրավունքները, որպեսզի նա, որպես վերջին միջոց, հարկադրված չընդվզի բռնակալության ու ճնշման դեմ>>: /ՄԱԿ-ի Մարդու Իրավունքների Համընդհանուր Հռչակագիր, 10-ը դեկտեմբերի 1948 թ./
Ժողովրդական առածը զգուշացնում է <<Զայրույթը վատ խորհրդատու է>>: Թուրքական քաղաքական վերնախավը, սակայն, անհաղորդ է այդ ճշմարտությանը եւ սպառնալիքներով ու ահաբեկումներով է փորձում դիմակայել ճշմարտության ու արդարության բռնկումներին: Առաջին հայացքից քաղաքականության ասպարեզում դա կարող է վարկանիշային եւ շահեկան թվալ, բայց արդարադատության ոլորտում միանգամայն անհեռանկար եւ անարդյունավետ է լինելու:
Նվազագույնը, որ կարող են անել մարդկության ապագայով մտահոգ անհատներն եւ կազմակերպությունները, դա եվրոկցորդ թուրք պաշտոնյաների հրաժարականները պահանջելն է, միաժամանակ ցեղասպանության ժխտողականության եւ ցեղասպանության քարոզչության համար նրանց դեմ համապատասխան դատական հայցեր ներկայացնելու գործընթաց սկսելը:
<<TV8 հեռուստաընկերության եթերում Թուրքիայի Ազգային մեծ ժողովի նախագահ, հայտնի հայատյաց Ջեմիլ Չիչեքը հայտարարել է, որ ASALA-ն ու PKK-ն կապեր ունեն: Թուրքիան մոռացել է: ASALA-ի սկսած գործը շարունակում է PKK-ն: Այս երկուսի միջեւ կա մերձավոր կապ…>>: /HayNews.am, 28.12.2011/
Մեջբերումը բավարար է հասկանալու համար, թե ինչ դիրքորոշում ունի ներկայի թուրքական քաղաքական վերնախավը Հայոց ցեղասպանության, Հայկական հարցի, Քրդական հարցի խնդիրների վերաբերյալ: Դա հիմնախնդիրները շրջանցելու, պատմական փաստերն ու իրողությունները ժխտելու դիրքորոշում է:
Անհասկանալի է, թե ինչի վրա են իրենց հույսը դրել թուրքական քաղաքական վերնախավի ներկայացուցիչները, այդ թվում` Թուրքիայի Եվրոմիության անդամակցության քաղաքական կցորդները, երբ թե’ ցեղասպանության հանցագործությունը եւ թե’ ցեղասպանության ժխտողականությունը, որպես հանցագործություն դատապարտվում է միջազգային իրավունքի նորմերի եւ սկզբունքների համաձայն:
Այդ ամենը վաղուց ամրագրված է, ավելին` ոչ մի տեսակի վաղեմության ժամկետ չի կիրառվում մարդկայնության դեմ իրականացված հանցագործությունների, այդ թվում` ցեղասպանության հանցագործության նկատմամբ: Անշուշտ, այլ հարց է, որ մինչեւ այսօր տարբեր պատճառներով ու պատճառաբանություններով` Հայերի ցեղասպանության դատապարտման գործընթացը չի սկսվել, բայց դա չի նշանակում, թե դրա ժամանակը չի եկել:
Տարածաշրջանային հակամարտություններից տուժել են եւ դեռ տուժելու են հենց տարածաշրջանի ժողովուրդներն ու պետությունները: Շահելու է երրորդ կողմը, ինչպես արդեն անցյալում եղել է:
Ինչպես երեւում է կրկին ու կրկին հարկ կա հիշեցնելու, որ Սեւրի դաշնագրի ստորագրումից հետո, որով հաստատվեցին Միջին Արեւելքի պետությունների ներկայի սահմանները, չկարգավորված են մնացել երկու խնդիր. Հայկական հարցը եւ Քրդական հարցը: Առանց այդ խնդիրների հիմնավոր եւ վերջնական կարգավորման տարածաշրջանում վերջնական խաղաղություն չի լինելու, իսկ այդ հարցերը հնարավոր չի լինելու լուծել նոր ցեղասպանություններ իրականացնելու ճանապարհով: Անբարոյականություն եւ վախկոտություն է այդ հիմնախնդիրների լուծումը գալիք սերունդների ուսերին թողնելու եւ այդպես սեփական պատասխանատվությունից խուսափելու փորձը:
Լուծումը այնտեղ է, որտեղ փորձում են մերժողականության դիրքերից հանդես գալ թուրքական քաղաքական վերնախավի ներկայի պատասխանատուները եւ, ի դեպ, իրենց դաշնակիցները: Դա քաղաքակրթական պատասխանատվությունից խուսափել է նշանակում, որը հղի է միանգամայն իրական քաղաքակրթական անկասելի հետեւանքներով:
Նկատենք, որ Սարկոզիի խոսքը բացառիկ ճշգրիտ է ձեւակերպված միջազգային իրավական դաշտի սկզբունքների ու նորմերի տեսանկյունից: Դա հայերի ցեղասպանությունը դատապարտող այն շարքային խոսքերից չէ, որ սիրում են կրկնել տարբեր պետությունների առաջնորդներն ու ղեկավարները:
Սարկոզիի խոսքը, առաջին հերթին, կարեւոր է հենց Ֆրանսիայի քաղաքակրթական - ուղենշային տեսլականի իմաստով: Կարելի է ասել Ֆրանսիան պատմական որոշում կայացրեց, ապահովելով` երկրի քաղաքակրթական զարգացման ու առաջընթացի անվրեպ ուղին եւ հուսալի ապագան:
Ձեռնոցը նետված է, օրինակը տրված է: Ո՞վ է լինելու արժանապատիվ հաջորդը <<Ուխտ Արարատի>>, Հայաստանի Ազատագրության Հայ Գաղտնի Բանակի ազատամարտիկների եւ նախկին քաղբանտարկյալների հասարակական նախաձեռնություն Հունվար, 2012 թ. Информация предоставлена пресс-службой «УХТ АРАРАТИ» (Обет Арарата) «Ուխտ Արարատի» - общественной патриотической организации бывших политзаключенных и ветеранов Армянской секретной армии освобождения Армении «АСАЛА» - («ASALA»).
|
